AEC กับ เด็กไทย

ตอนนี้บ้านเราเข้าสู่ยุค AEC กันแล้ว แต่หลาย ๆ คนก็ยังมองว่า AEC เป็นเรื่องไกลตัว และไม่ได้มีบทบาทสำคัญหรือมีผลกระทบอะไรกับการดำรงชีวิตของตนเองมากนัก โดยเฉพาะเด็กในวัยเรียน ที่ยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ AEC  และผู้เขียนเชื่อว่า ณ วันนี้ นักศึกษาไทยจำนวนมาก มีความกังวลว่าเมื่อเรียนจบแล้วจะมีงานทำหรือไม่ หรือจะทำงานร่วมกับชาวต่างชาติได้อย่างไร เนื่องจากเด็กไทยเหล่านั้นขาดการเตรียมความพร้อมที่จะเข้าแข่งขันกับชาติอื่น ๆ  ดังนั้น การเรียนรู้ การติดตามการเปลี่ยนแปลงและการเคลื่อนไหวของ AEC จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เรารู้แนวทางการพัฒนาตนเอง เพื่อให้เราสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมอาเซียนในอนาคตได้อย่างมีความสุข

ก่อนอื่นเรามาทำความรู้จักกับ AEC กันก่อนว่า สิ่งนี้คืออะไร มีที่มาที่ไปอย่างไร และจะดำเนินไปในทิศทางใด

AEC มีชื่อเต็มว่า ASEAN Economic Community หมายถึง ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ซึ่งประกอบไปด้วยประเทศสมาชิกอาเซียน 10 ประเทศ (Association of Southeast Asian Nations) ได้แก่ ไทย เวียดนาม เมียนมาร์ ลาว มาเลเซีย สิงคโปร์อินโดนีเซีย บรูไน ฟิลิปปินส์ และ กัมพูชาจัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือสมาชิกทั้ง 10 ประเทศ ให้สามารถทำงานร่วมกัน และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เพื่อให้อาเซียนมีความร่วมมือระหว่างกันในด้านเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม วิทยาศาสตร์ การเกษตร อุตสาหกรรม และการคมนาคม ซึ่งจะช่วยให้ประชาชนมีรายได้เพิ่มมากขึ้น และมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

AEC มีผลกระทบกับประเทศไทยอย่างไร

1. การลงทุนจะเสรีมาก ๆ ใครจะลงทุนที่ไหนก็ได้ เพราะฉะนั้น  จะมีการแข่งขันกันพัฒนาการทำธุรกิจของตนเองให้ดี เพื่อความอยู่รอด และเพื่อความก้าวหน้าเจริญรุ่งเรือง นำชาติอื่น ๆ

2. ประเทศไทยจะเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยว และจะเป็นศูนย์กลางอาหารโลก ในการผลิตอาหาร รวมทั้ง มีความเด่นในด้านการคมนาคม การบริการทางการแพทย์  การจัดประชุม และแสดงนิทรรศการต่าง ๆ

3. การค้าขายของไทยจะขยายตัว และมีแรงงานต่างชาติเคลื่อนย้ายอย่างเสรี ประเทศไทยจะมีแรงงานที่มีฝีมือมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันแรงงานไทย จะตกงานมากขึ้น โดยเฉพาะอาชีพที่ใช้แรงงานเป็นหลัก เช่น อุตสาหกรรมการเกษตร อุตสาหกรรมสิ่งทอ และการก่อสร้าง เนื่องจากนักลงทุน อาจจะย้ายฐานผลิตไปยังประเทศที่มีค่าแรงถูกกว่า

4. AEC มีมาตรการว่า ให้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อกลางในการสื่อสาร

5. อุตสาหกรรมการโรงแรม การท่องเที่ยว ร้านอาหาร และรถเช่า บริเวณชายแดน จะคึกคักมากขึ้น และมีการพัฒนามากขึ้น เนื่องจากเป็นจุดขนส่ง และมีการสัญจรไปมา

6. ประเทศไทยอาจขาดแคลนในเรื่องของสาธารณูปโภค และเกิดปัญหาสังคม ปัญหาขยะ ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาชุมชนสลัม และปัญหาความแออัด โดยเฉพาะในกรุงเทพมหานคร ประเทศไทยจึงต้องวางแผนรับมือให้ดี

ถ้าดูจากความหมาย วัตถุประสงค์ และผลที่เกิดขึ้นจากการรวมตัวกันของ 10 ประเทศแล้ว ณ วันนี้ AEC อาจจะไม่ได้มีผลกระทบอะไรต่อเด็กในวัยเรียน แต่ถ้าเรามองการณ์ไกลแล้ว เมื่อเด็กโตขึ้นก้าวเข้าสู่วัยทำงาน จะต้องเกิดผลกระทบกับตัวเด็กอย่างแน่นอน ณ วันนั้น ผู้เขียนคิดว่า AEC จะมีความแข็งแกร่งขึ้น และมีความชัดเจนเป็นรูปธรรมที่ทำให้เรามองเห็น และสัมผัสได้มากขึ้น การรวมตัวกันเพื่อขยายตัวทางเศรษฐกิจมีทั้งข้อดีและข้อเสีย อย่างไรก็ตาม เด็ก ๆ จึงควรเตรียมความพร้อมให้กับตัวเองเพื่ออนาคตในวันข้างหน้า

นายชินวรณ์ บุณยเกียรติ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการได้บรรยายพิเศษเรื่อง “การเตรียมความพร้อมด้านการศึกษาของไทย เพื่อก้าวสู่ประชาคมอาเซียน ปี พ.ศ. 2558” ซึ่งท่านเล็งเห็นว่า การศึกษาเป็นรากฐานของการพัฒนาในทุก ๆ ด้าน เราจึงควรมีการปรับเปลี่ยน หรือปฏิรูปการศึกษาไทย เพื่อให้สามารถก้าวทันสมาชิกอาเซียนชาติอื่น ๆ ได้ และผู้เขียนก็เชื่ออย่างนั้น

เมื่อการศึกษาคือรากฐานสำคัญที่จะช่วยพัฒนาในทุก ๆ ด้าน ครูจึงเป็นผู้มีบทบาทสำคัญที่สุดที่เป็นแรงขับเคลื่อนในการพัฒนาเด็กไทยให้มีการศึกษาที่ดีขึ้น มีความรู้ ความสามารถ และความเชี่ยวชาญในสิ่งที่ตนเองถนัดมากขึ้น การจัดการศึกษาให้กับเด็กไทย จึงเป็นสิ่งสำคัญ ผู้เขียนมีความสนใจ นโยบาย “การลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” ซึ่งเป็นการจัดการเรียนรู้ที่ลดการบรรยาย การอธิบาย และการสาธิตในตำราเรียน แต่จะเพิ่มการจัดกิจกรรมที่หลากหลายเพื่อฝึกทักษะกระบวนการคิดวิเคราะห์  การคิดสังสรรค์ การประดิษฐ์ การทำงานเป็นทีม การเปิดโอกาสให้เด็ก ๆ ได้ลงมือปฏิบัติจริง และแสดงออกซึ่งความสามารถพิเศษหรือพรสวรรค์  ถ้าหากนโยบายนี้สามารถทำให้เด็กไทยคิดเป็น ทำเป็น กล้าแสดงออก มีคุณธรรม และสามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่อสื่อสารได้ ก็จะทำให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมอาเซียนได้อย่างมีความสุข ไม่ถูกเอารัดเอาเปรียบหรือถูกคดโกงอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าครูจะเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาการศึกษาของเด็กไทย ผู้ปกครองเองก็มีส่วนช่วยพัฒนาสนับสนุนและชี้แนะแนวทางให้กับเด็ก ๆ ได้เช่นเดียวกัน เช่น การส่งเสริมให้บุตรหลานของตนได้เรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองชอบและถนัด การใช้ภาษาอังกฤษ การสอนให้รู้จักวัฒนธรรมการอยู่ร่วมกันกับชาติอื่น ๆ และการรู้จักระมัดระวังและป้องกันตนเองจากภัยสังคม เป็นต้น และสิ่งสำคัญที่สุดคือ เด็ก ๆ เองก็ควรจะใส่ใจและสนใจศึกษาเล่าเรียน รวมทั้งค้นคว้าหาความรู้ ฝึกคิด ฝึกทำ เพื่อพัฒนาตนเองให้เก่ง และมีความสามารถ ผู้เขียนคิดว่า หากครู ผู้ปกครอง และเด็ก ๆ ร่วมมือกันอย่างจริงจัง การศึกษาของเด็กไทยต้องดีขึ้น ศักยภาพของเด็กไทยจะสูงขึ้น  และในอนาคตเด็กไทยก็จะสามารถอยู่ในสังคมอาเซียนได้อย่างมีความสุข และนำพาความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ประเทศของเรา

 มิสช่อลดา ปานแจ้ง

ขอขอบคุณ แหล่งอ้างอิง :

การเตรียมความพร้อมสู่อาเซียน. สืบค้นวันที่ 23 มีนาคม 2558 จาก www.aseantalk.com

องค์ความรู้ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. สืบค้นวันที่ 22 มีนาคม 2558 จาก http://www.thai-aec.com/41 บทความ

แนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้”. สืบค้นวันที่ 23 มีนาคม 2558 จาก  www.sea12.go.th/sea12/images/stories/pdf/.../044.pdf