กว่าจะได้โอกาส...ได้สร้างประสบการณ์

มีคนเคยกล่าวว่า “ การศึกษาระดับปริญญาอย่างเดียวจึงอาจไม่สร้างความประทับใจแก่นายจ้างได้ แม้การมีวุฒิการศึกษาสูง ๆ ติดตัวจะทำให้ดูโดดเด่นจากฝูงชนอยู่บ้าง แต่สิ่งที่นายจ้างให้ความสำคัญมากกว่าผลการเรียน คือประสบการณ์ทำงาน นั่นเอง” ซึ่งฉันเห็นด้วยอย่างยิ่ง และฉันคิดว่าประสบการณ์ต่าง ๆ ในการทำงาน ซึ่งไม่ว่าการฝึกงานระยะสั้นหรือการฝึกงานระยะยาวต่างทำให้เราได้เรียนรู้ทักษะ Transferable Skills คือ ทักษะที่ถ่ายทอดมาจากงานหรือกิจกรรมต่างๆ ประสบการณ์เหล่านี้ช่วยทำให้เราทำงานเป็นและทำงานเก่งได้ ซึ่งบางครั้งการทำงานอาจจะไม่ได้ตรงวิชาเอก หรือไม่ตรงกับสาขาที่ตนเองจบ เพราะบางคนไม่ได้มีโอกาสได้เลือกงาน แต่จำเป็นจะต้องทำงานเพื่อเงิน เพื่อครอบครัว เพื่อให้ได้ใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน นั่นย่อมเป็นการเพิ่มโอกาสให้คุณได้งาน ได้เรียนรู้ประสบการณ์ที่ดีและท้าทาย จากการทำงานได้แน่นอน

ย้อนไปเมื่อปี พ.ศ. 2536 เราเรียนจบวิทยาลัยครูนครราชสีมา (รุ่นสุดท้าย) จากนั้นเปลี่ยนเป็นวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา และมหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา ในปัจจุบัน เรียนครุศาสตร์บัณฑิต วิชาเอกคหกรรมศาสตร์ เมื่อจบใหม่ๆ ก็เริ่มมีความมุ่งมั่นไปตามความฝันที่จะสอบบรรจุครู แต่ผลสอบครั้งแรก ปรากฏว่าสอบได้ที่ 50 จากนั้นขึ้นบัญชีไว้ 2 ปี แน่นอนวาสนาไม่ถึง จึงทำให้เรียกบรรจุถึงเลขที่ 17 เท่านั้น จากนั้นก็โละบัญชี เพื่อสอบใหม่ ด้วยครอบครัวมีฐานะปานกลาง ไม่ได้ร่ำรวย เราจำเป็นต้องดิ้นรนและเดินหางาน ต้องใช้คำว่าเดินหางาน เพราะว่าไปสมัครงานเกือบ 20 แห่ง ก็มีวี่แววจะเรียกเข้าทำงานเลย เนื่องจากเราจบใหม่ และไม่มีประสบการณ์ จึงทำให้หลายๆ ที่ไม่รับและไม่ให้โอกาสแสดงความสามารถเลย และอีกอย่างมักเจอกับคำถาม “จบเอกคหกรรมเหรอ ทำอะไรได้บ้าง” ซึ่งนั่นทำให้ฉันท้อมากๆ ทุก ๆ ครั้งจะชอบอธิษฐานว่า “สาธุขอให้ข้าพเจ้าได้งาน…งานอะไรก็ทำ ได้เงินเดือนเท่าไรก็ทำค๊า” และแล้วคำอธิษฐานก็เป็นจริง เมื่อเดือนกันยายน ปี พ.ศ. 2537 พี่สาวทำงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งแคชเชียร์บอกว่าให้มาลองสมัคร เพราะจะฝากงานให้ ตนเองจึงตัดสินใจเข้าไปสมัครงานในโรงแรมแห่งนั้น และแล้วจึงเป็นจุดเริ่มต้นในการทำงานครั้งแรกที่ทำให้เราเริ่มได้เรียนรู้และมีประสบการณ์ในการทำงานนั่นเอง

โรงแรมนี้ ชื่อโรงแรมแกลลี่ไวท์ โคราช ซึ่งเป็นโรงแรมขนาด 3 ดาว (ติดดาวให้เองค่ะ) มีชื่อเสียงในด้านการให้บริการจัดเลี้ยงและงานสัมมนาต่างๆ มีห้องคาราโอเกะและ มินิเธคแห่งแรกในโคราช และมีห้องพักที่สะอาดและมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน มีห้องอาหารแกลลี่ไวท์คาเฟ่ ภัตตราคารอาหารจีน อาหารอร่อยเลิศรส และมีห้างสรรพสินค้าในโรงแรมเพื่อให้จำหน่ายสินค้าเพื่อเป็นของที่ระลึกแก่แขกที่มาใช้บริการอีกด้วย จุดเริ่มต้นในการทำงานในตำแหน่งที่ทำให้เกิดการเรียนรู้และประสบการณ์ที่ดี 

ในปี พ.ศ. 2537-2539 เข้าทำงานวันแรกในตำแหน่ง Reception  ทำงานเป็นพนักงานต้อนรับในห้องอาหาร (แกลลี่ไวท์ คาเฟ่) เงินเดือนเริ่มต้นงานครั้งแรก ขั้นทดลองงานเดือนละ 2,500 บาท ทำหน้าที่ต้อนรับแขกจุดห้องอาหาร รับออร์เดิร์ฟและแนะนำเมนูอาหาร ให้กับลูกค้าที่มาใช้บริการ เป็นประสบการณ์ที่ดีที่ทำให้เราได้ฝึกการต้อนรับและให้บริการลูกค้าที่ดี เรียนรู้การเสิร์ฟอาหาร การผสมเหล้าต่างๆ การเก็บเงินหรือเช็คบิล ตลอดจนการจัดเก็บโต๊ะอาหารและการทำความสะอาดโต๊ะอาหาร ตลอดจนมีการปฏิสัมพันธ์กับลูกค้าด้วยความนอบน้อมและเป็นมิตรหรือไม่เป็นมิตรกับแขกหรือลูกค้าที่มาใช้บริการ การทำงานครั้งแรกที่ต้องมีความอดทนอย่างมากไม่ว่าจะเจอแขกที่งี้เง้า ขี้เมา หลากหลายแบบ และการงานที่ยาวนานและต้องเข้ากะ มีกะเช้าและกะบ่าย เวลาจะเปลี่ยนแปลงเป็นสัปดาห์ ซึ่งเราจะต้องปรับตัวมาก ๆ ความเหน็ดเหนื่อยและท้อถอยก็จะตามมา แต่ก็ยังมีความโชคดี เพราะเราได้เจอเพื่อร่วมงานที่ดี หัวหน้างานที่ดี ที่สามารถให้คำแนะนำและให้กำลังที่ดีเสมอ จึงทำให้เราก้าวผ่านปัญหาและอุปสรรค์ไปได้ และจนเข้มแข็งต่อสู้ก้าวผ่านจุดนี้ไปได้

ในปี พ.ศ. 2539-2540  ได้เลื่อนตำแหน่งเป็น Sales assistant และ Secretary of Food and Beverage ทำหน้าที่รับงานจัดเลี้ยงและงานสัมมนาของโรงแรม ครั้งแรกในการเรียนรู้งานเรารู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก แต่เราจะเรียนรู้งานจากผู้จัดการฝ่ายอาหารและเครื่องดื่ม ได้เรียนรู้ในเรื่องการเจรจาพูดคุยและต่อรองจากลูกค้าเพื่อที่จะให้ลูกค้าเกิดความพึงพอใจเพื่อที่จะได้จัดงานเลี้ยงหรืองานสัมมนาที่โรงแรมของเรา เพราะงานโรงแรมจะสอนให้เรารู้ว่า “แขกคือพระเจ้าและแขกถูกเสมอ” นี่คือเรื่องจริง ที่สอนให้พนักงานโรงแรมจะต้องอดทนต่อแรงกดกันต่างๆ แต่ก็โชคดีนะ ที่แขกทุกคนที่เราได้เจอรู้สึกจะน่ารัก และน้อยมากที่จะงี้เง้า นิสัยไม่ดี และในการเปลี่ยนตำแหน่งครั้งนี้ ทำให้เราได้นำเอาประสบการณ์ตรงที่ได้เรียนมา มาใช้ประโยชน์คือมีหน้าที่จัดดอกไม้ตกแต่งสถานที่พุ่มยืน ซุ้มโค้งหน้าเวที จัดตกแต่งซุ้มน้ำแข็งแกะสลัก และจัดตกแต่งซุ้มเค้กให้สวยงาม หน้าเวทีหรืออื่นๆ ที่ลูกค้าต้องการ อีกครั้งที่การได้รับมอบหมายงานครั้งยิ่งใหญ่แม้จะเคยเรียนมาแต่เราก็เคยจัดแค่ใส่แจกันเดียวมั๊ย คือทรงสามเหลี่ยม จำได้ว่ามีรูปถ่ายหน้าชั้นเรียนกับเพื่อนๆ นี่เราจะต้องจัดงานแต่งนะ ต้องโชว์แขกนะ เกิดคำถาม เกิดความไม่มั่นใจอีกครั้ง แต่เราก็พยายามเรียนรู้ พยายามจัดดอกไม้ให้สวยที่สุด งานแล้วงานเล่าหลากหลายงานจนสำเร็จ เรา คิดว่าจัดสวยคนอื่นก็คงชมสวยหล่ะ (คิดเอาเอง) ในสมัยนั้นไม่สามารถจะเปิด You Tobe เพื่อดูการจัดได้เลย แต่เราก็สามารถก้าวผ่านและเรียนรู้จนสำเร็จและก็มีความสุขและเกิดความมั่นใจในการจัดดอกไม้ครั้งต่อ ๆ ไป มากยิ่งขึ้น 

 ด้านงานเลขานุการ ผู้จัดการฝ่ายอาหารและเครื่องดื่ม เป็นงานที่ท้าทายที่ต้องพิมพ์เอกสาร ต้องเรียนรู้การใช้คอมพิวเตอร์ สมัยนั้นใช้โปรแกรม เวิร์ดจุฬา นี่เป็นงานที่เราต้องใช้คอมพิวเตอร์เพื่อพิมพ์งานเอกสารต่างๆ ให้กับผู้จัดการฝ่ายอาหารและเครื่องดื่ม เป็นประสบการณ์ที่สอนให้เรารู้จักการพูดจา เจรจาที่ดีกับแขกและผู้คน สอนให้เรารู้จักการอ่อนน้อมถ่อมตน และรู้จักการว่างตัวที่ดีในสังคม

ในปี พ.ศ. 2540-2541 ได้เลื่อนตำแหน่งเป็น Marketing Manager (ผู้จัดการฝ่ายการตลาด) ทำหน้าที่รับงานจัดเลี้ยงและงานสัมมนาต่างๆ ของโรงแรม และดูแลพนักงานจัดเลี้ยงของโรงแรม ทำให้เรารู้การเป็นผู้นำและผู้ตามที่ดี รู้จักการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าในแต่ละวัน และยังทำหน้าที่ในการจัดดอกไม้ให้กับโรงแรมอีกเช่นเคย

ในปี พ.ศ. 2541-2542 ได้เลื่อนตำแหน่งเป็น Roon Division and Marketing Manager (ผู้จัดการฝ่ายห้องพักและการตลาด) ซึ่งเงินเดือนที่ได้ในขณะนั้น 14,000 บาท ได้ค่า OC (Officer Cheque ) เพื่อใช้ชิมทดสอบอาหารและให้เป็นค่าอาหารรับรองแขกได้ 2,000 บาท และได้สวัสดิการเพื่อใช้สำหรับพักเบรค 1 ห้อง ซึ่งในขณะนั้นถือว่าได้เงินเดือนค่อยข้างเยอะมากนะ ได้ทำหน้าที่ควบคุมและดูแลงานด้านการรับจองห้องพัก รับงานจัดเลี้ยงและงานสัมมนาต่างๆ ของโรงแรม และดูแลพนักงานต้อนรับ พนักงานสัมภาระ พนักงานรับโทรศัพท์ พนักงานสำรองห้องพัก พนักงานแม่บ้าน และพนักงานจัดเลี้ยงของโรงแรม เราได้ฝึกควบคุมและดูแลคนหลากหลาย การได้เป็นผู้นำ ผู้บังคับบัญชาที่ค่อยแก้ปัญหา แก้ไขสถานการณ์ต่างๆ และเป็นที่ปรึกษาค่อยแนะนำ และให้กำลังใจลูกน้องในสายงานของเรา รู้จักการเอาใจเขามาใส่ใจเรา ตลอดจนการบริการที่ดี “Service Mind” เพื่อให้แขกประทับใจในบริการและให้กลับมาใช้บริการอีก และยังทำหน้าที่ในการจัดดอกไม้ให้กับโรงแรมอีกเช่นเคย

เมื่อเดือนมีนาคม ได้ตัดสินใจลาออก ซึ่งในวันที่ 31 มีนาคม 2542  เป็นการสิ้นสุดการทำงานวันสุดท้ายและมีการจัดงานวันเกิดและงานเลี้ยงอำลาที่เซอร์ไพร์สและประทับใจมากที่สุด โดยมีท่าน GM. วิลาศ เป็นประธาน ซึ่งรวมประสบการณ์การทำงานในโรงแรม 5 ปี 6  เดือน และสาเหตุที่ลาออก เนื่องจากได้ทำธุรกิจของตนเอง คือ เปิดร้านเล็ก ๆ รับ-ซ่อม-จำหน่ายอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ 

ในปัจจุบันไม่มีโรงแรมแกลลี่ไวท์ โคราช แล้ว เนื่องจากเกิดปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำ โรงแรมจึงไปต่อไม่ได้ ได้ข่าวว่ามีนายทุนคนอื่นเข้ามา Take Over เพื่อทำธุรกิจต่อ ซึ่ง ปัจจุบันคือที่ตั้ง The Change Smart Value Condo นั่นเอง คงเหลือไว้แค่ความทรงจำที่ดี ในด้านการทำงานครั้งแรกที่ให้เราได้เรียนรู้งาน เรียนรู้คน ซึ่งสร้างประสบการณ์ที่ดีและมีคุณค่าอย่างยิ่งแก่เรา

“ไม่ว่างานนั้นจะเป็นอย่างไร หรือแบบไหนก็ตาม หากมีคนเห็นคุณค่า และให้โอกาสให้คุณได้ทำ จงตั้งใจและเต็มใจลองทำให้ดีที่สุด แล้วคุณจะได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ ที่ดี ที่สามารถเป็นแนวทางในการทำงานอื่นๆ ที่มันท้าทายได้อีกในอนาคต ขอขอบพระคุณ คุณเกรียงไกร เสรีมานะกิจ ท่านกรรมการผู้จัดการโรงแรมแกลลี่ไวท์ โคราช ที่ให้โอกาสและมอบโอกาสที่ดีให้ข้าพเจ้าได้ทำงานที่ดี และมีประสบการณ์ที่ดีที่ยังประทับใจไม่รู้ลืม และขอขอบพระคุณ คนที่เคยให้โอกาสคนอื่นๆ ได้สร้างประสบการณ์ เพราะโอกาสที่คุณให้เขา มันคือการให้ชีวิตที่ดีสำหรับเขาและครอบครัวนะ ”

มิสลัดดาวัลย์ กุลนา…ผู้เขียนบทความ

24 / 4 / 2564