เรื่อง บางครั้ง
“การปล่อยวาง”
ก็สำคัญไม่แพ้การเดินหน้าสู้ต่อ
“ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”
เป็นคำกล่าวที่คุ้นหูเราทุกคนมาตั้งแต่เด็ก
และเป็นคำสอนที่หลายต่อหลายคนยึดถือเอาไว้เป็นวงคนชีวิต เป็นถ้อยคำกำลังใจที่หลายคนต่างยึดถือเอาไว้เพื่อเตือนสติและให้กำลังใจตัวเอง
ซึ่งก็มีผู้คนมากมายที่ไปยังความสำเร็จได้เพราะถือคติดังกล่าวแต่ก็มีคนอีกเป็นจำนวนไม่น้อยที่ยังคงอยู่กับความพยายามอย่างจริงจัง
เพื่อบรรลุตามเป้าหมายแห่งคติที่เขายึดถือเอาไว้
แน่นอนว่าความพยายามย่อมนำมาซึ่งโอกาสแห่งความสำเร็จ
ยิ่งเมื่อเราทุมเทและพยายามมากขึ้นเราก็จะยิ่งมีโอกาสเข้าใกล้ความสำเร็จได้มากขึ้นด้วย
แต่ในทางกลับกันความพยายามก็อาจจะนำมาซึ่งความทุกข์และความเหน็ดเหนื่อยท้อใจที่มากขึ้นตามไปด้วยเช่นกัน เพราะเมื่อใดที่เราพยายามเพิ่มมากขึ้นและยังคงพบกับความผิดหวัง
เราก็จะยิ่งเหนื่อยเพิ่มขึ้นโดยทวีไปตามแรงพยายามที่เราได้ทุ่มเทลงไป และหาก
เป็นเช่นเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็จะยิ่งมีโอกาสที่จะเกิดความท้อใจกับเราได้มากขึ้นตามไปด้วย
ฟังดูแล้วเหมือน ๆ ว่าความพยายามจะเป็นดาบสองคมที่ให้ได้ทั้งผลดีและผลเสียงกับชีวิต
แต่ก็ไม่ผิดเพราะสัจธรรมอย่างหนึ่งของโลกใบนี้ก็คือไม่มีอะไรได้มาฟรี
ๆ
เมื่อได้มาเราก็จำเป็นต้องเสียบางอย่างไป
เพื่อเป็นการตอบแทนซึ่งกันและกันนั่นเอง
แต่อย่างไรก็ตามความพยายามก็ยังคงเป็นคุณสมบัติที่ดี เพราะเป็นเครื่องหมายของผู้ที่จะสามารถประสบความสำเร็จได้ในทุกสิ่งที่หวัง เพียงแต่บางครั้งบางเวลาที่เราทุ่มเทไปมาก
ๆ แล้วยังคงผิดหวัง เราก็ควรที่จะหยุดพักหรือปล่อยวางลงจากเป้าหมายนั้นบ้าง ไม่ได้หมายความว่าให้ละท้องความฝันไป แต่ให้วางลงเพื่อได้พักหายใจ เติมพลังให้เพิ่มขึ้นก็เท่านั้น
หากเราต้องแบกของหนัก ๆ อย่างหนึ่งแล้วเดินทางไกล ต้องผ่านห้วย
ข้ามน้ำ ขึ้นเขา
เผชิญหน้ากับเส้นทางคดเคี้ยวและอุปสรรคมากมาย เราก็ต้องเหนื่อยและหนักบ้างเป็นธรรมดา หลายครั้งเรายังต้องวางสิ่งของสำคัญนั้นลง เพื่อพักกายให้หายเหนื่อยและพักใจเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดจัดการตัวเองให้อยู่ในสถานะที่สดชื่น
เพื่อความเบิกบานอันเป็นแรงใจในการเดินทางต่อไปเพื่อให้ถึงจุดหมาย
การไขว่คว้าความฝันหรือการทำเป้าหมายให้สำเร็จก็เช่นกัน
บางครั้งหากเราเหนื่อยก็แค่ละวางความพยายามลงเพื่อเติมเต็มกำลังใจให้สดชื่น แล้วกลับไปพยายามใหม่เพื่อให้ถึงฝันที่เราต้องการ
การทำเช่นนี้อาจดีกว่าที่เราต้องดันทุรังแบกสิ่งสำคัญนั้นไปด้วยความอ่อนล้า
จนในที่สุดเราอาจจะสะดุดล้มตกเขาจมน้ำจนไม่สามารถกลับมาสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จนี้ได้อีกเลยก็เป็นได้
“ปล่อยวางบ้างในบางครั้ง เพื่อเติมพลังกายพลังใจให้กับชีวิต ดีกว่าเดินหน้าต่อไปอย่างอ่อนแรงและเหนื่อยล้า”
“หยุดพักเพื่อกลับมาเดินใหม่อย่างมั่นคง ดีกว่าเดินตรงไปอย่างโซซัดโซเซ”
ปลิวลม. ถ้อยคำกำลังใจในชีวิต. กรุงเทพมหานคร :
Good Choice Publishing, 2554