บริหารเวลาที่เหลืออยู่

เมื่อพูดถึงบริหารเวลา เราหมายถึงการทำประโยชน์ให้ได้สูงสุดกับเวลาที่ผ่านไป การบริหารเวลาก็เหมือนกับการบริหารเงิน ผู้ที่มีเงินและเห็นคุณค่าของเงินเขาจะคิดวางแผน การใช้เงินเพื่อแลกเปลี่ยนระหว่างเงินที่ใช้ไปกับสิ่งที่ได้มาคุ้มค่ากันหรือไม่ สำหรับบางคนมีเงิน มากเหลือใช้ขาดสติเขาใช้เงินโดยไม่คิดถึงคุณค่าที่จะได้มา เขาใช้เงินตามความอยากที่ไม่เคยหยุดเขาใช้เงินเพียงสนองตัณหาของตน

เวลาเป็นต้นทุนสำคัญสำหรับชีวิตมนุษย์ ทุกคนมีต้นทุนเท่ากันคือ วันละ 24 ชั่วโมง เหมือนกันแต่ที่ไม่เหมือนกันคือวันและเวลาที่ใช้ในโลกนี้ บ้างก็ยาวนานแต่บางคนก็สั้น ถ้าตามศาสนาพุทธก็จะว่าแล้วแต่กรรมเวร ถ้าศาสนาพราห์มฮินดูจะว่าแล้วแต่พรหมลิขิต ถ้าเป็นคริสตชนก็จะว่าแล้วแต่น้ำพระทัยของพระเจ้าแต่ไม่ว่าจะมีชีวิตอยู่สั้นหรือยาวที่สำคัญคือ เราได้อะไรบ้างเมื่อเรามองย้อนกลับสู่อดีต เวลามีคุณค่าและมีลักษณะพิเศษกว่าเงินทอง เพราะเงินทองใช้หมดหาใหม่ทดแทนได้ แต่วันและเวลาเมื่อผ่านไปแล้วผ่านเลยเราไปหมุนนาฬิกาเพื่อให้เวลากลับมาใหม่ไม่ได้
ท่านเคยนั่งลงคิดบ้างไหมว่าบัดนี้อายุเท่าใด เวลาที่ผ่านมาได้มีอะไรบ้างที่เป็นรูปธรรมที่ทำให้รู้สึกภูมิใจ บางคนคงบอกว่าได้ทำงานหาเงินเลี้ยงลูกจนซื้อบ้าน เลี้ยงลูกจนจบการศึกษาเท่าที่ลูกเรียนได้ และบัดนี้เห็นลูกเติบโตเป็นฝั่งเป็นฝาไปแล้ว บางคนอาจพูดว่าได้ให้เงินให้เวลามีส่วนร่วมสร้างสังคม บางคนอาจพูดว่า ได้ใช้ชีวิตส่วนหนึ่งเป็นอาสาสมัครจิตอาสา เพื่อกิจการสาธารณกุศล ฯลฯ แต่บางคนเมื่อมองกลับสู่อดีต เมื่อคิดถึงเวลาที่เสียไปสิ่งที่เขาได้ คือ อายุเพิ่มขึ้น ผมขาวเพิ่มขึ้น รอยย่นเพิ่มขึ้น นอกนั้นไม่มีอะไร
ไม่ว่าคุณจะมีอายุเท่าใด วันนี้ขอให้คิดถึงเวลาที่มีอยู่ขณะนี้จงวางแผน ระยะยาว ถ้าจะมีอายุต่อไปอีกปี ไม่ว่าจะรู้สึกว่ามีมากมีน้อย จะใช้เวลาที่เหลือเพื่ออะไร คิดจะทำอะไรให้ลูกหลานเพื่อนฝูงพูดถึงในวันไว้อาลัย ขณะเดียวกันวางแผนระยะสั้นจะทำ วันนี้เพื่อประโยชน์สูงสุดประหนึ่งว่าพรุ่งนี้อาจไม่มี ที่ผ่านมาใช้ชีวิตจนถึงวันนี้ได้อะไรบ้าง และคิดจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่ออะไร

  มิสรัตนา วงษ์พุฒ