 | การศึกษาไทยในยุคดิจิทัล |
 ‘ระบบนิเวศทางการศึกษา’ ในยุคที่โลกแวดล้อมเปลี่ยนไป ส่งสัญญาณชัดว่า การศึกษาต้องปรับตัวไปกับโลกดิจิทัล สอดรับกับการพัฒนาและพลังขับเคลื่อนใหม่ที่มีประสิทธิภาพสูง ในยุคสมัยที่สังคมได้เชื่อมเข้ากับเทคโนโลยีที่มากด้วยพลังและประสิทธิภาพ บนฐานของความซับซ้อน ความเร็ว และศักยภาพที่ล้นเหลือ!
เพื่อตอบสนองคุณภาพชีวิต การศึกษา และเศรษฐกิจยุคใหม่ที่ต่างไปจากโลกใบเก่า! ‘การศึกษาในยุคดิจิทัล’ จึงมีระบบ-กติกาของมันเองที่เราต้องเรียนรู้ เพื่อมุ่งจัดปรับบทบาทหน้าที่และกฎกติกาในการบริหารจัดการการศึกษา ให้สอดรับราบรื่นกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น! ตั้งแต่บทบาทการนำของครูที่ต้องปรับเปลี่ยนมาเป็น ‘โค้ช’ เป็น ‘ที่ปรึกษา’ ผู้กระตุ้นสร้างแรงบันดาลใจให้แก่ผู้เรียนได้
อีกฟากของเทคโนโลยีระดับโลก อัลกอริทึมมหัศจรรย์ของ ‘กูเกิล’ ที่สามารถประมวลคำตอบให้ทุกคำถามที่มีคนถามได้อย่างน่าทึ่ง จนถึงการจัดระบบระเบียบบริหารจัดการในระบบการศึกษาที่ยังเป็นปัญหาและอุปสรรคต่อการพัฒนายุคดิจิทัล ส่งผลให้…
การเรียนการสอนแบบเดิมที่พึ่งพาครู
และตำรายุคก่อนสืบทอดกันมา
กำลังถูกเบียดขับด้วย
พลังการเรียนรู้ผ่านโลกออนไลน์
ที่มี ‘กูเกิล’ เป็นเสมือนเทพยุคใหม่
ระบบใน ‘ยุคเก่า’ กับ ‘ยุคดิจิทัล’ สร้างความก้าวหน้าแตกต่างกันอย่างไร?
สอดคล้องกับบทความที่เคยเขียน ผู้รู้…มีอยู่มากมาย ทำไมทั้งโลกเปลี่ยนไป แต่การศึกษาไทยไม่เปลี่ยนแปลง? หากพิจารณาการบริหารจัดการตลอดแนวราบของระบบอำนาจปัจจุบัน จะพบว่าเป็นแบบ ‘ท่ออำนาจบังคับบัญชาและสั่งการ’ โดยการศึกษายุคเก่าเป็นระบบพึ่งพากฎกระทรวงและราชการ ดำเนินการผ่านคำสั่งและระเบียบปฏิบัติที่เทอะทะล้าหลัง ทำให้ต้องจัดการการศึกษาตามความต้องการของ ‘อำนาจและต้นทุนที่มีในสถาบัน’ กับต้องสร้างความอยู่รอดให้แก่สถาบันไปในคราวเดียวกัน!
สถาบันการศึกษาไทยจึงต้องเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงและความท้าทายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!
ขณะที่ยุคดิจิทัลพัฒนาความก้าวหน้าไปด้วย ‘กลไกการเคลื่อนไหวแบบแพลตฟอร์ม’ ซึ่งประสานรวมทั้งเทคโนโลยีไอที การสื่อสาร และการจัดการสารสนเทศยุคใหม่ ในการขับเคลื่อนและพัฒนาการเรียนรู้ให้แก่ผู้เรียนได้อย่างสร้างสรรค์ ทั้งยังปลอดจากการแบ่งชนชั้นและความเหลื่อมล้ำทั้งหลาย จึงเป็นปฐมบทของความเปลี่ยนแปลงที่ใครๆ ก็สัมผัสจับต้องได้!
สำหรับระบบการศึกษาในโลกแวดล้อมที่กำลังพัฒนาไปในทิศทางตรงข้ามกับระบบการศึกษาไทยซึ่งมีอำนาจกำกับอยู่! หากจะเปลี่ยนทิศทางให้ระบบการศึกษาไทยพัฒนาไปในทางเดียวกันกับโลกและไม่อยู่ภายใต้อำนาจกำกับ ทำได้ก็ต่อเมื่อ โลกแห่งการศึกษา การเรียนรู้ยุคใหม่ พาคนไทยก้าวข้ามกรอบคิดของการศึกษาแบบเดิมๆ ที่เป็นมรดกความคิดของศตวรรษที่ผ่านมา! ด้วยการผสานพลังสร้างความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ที่ตอบสนองการเรียนรู้ซึ่งเชื่อมสร้างเศรษฐกิจไปจนถึงการพัฒนาคุณภาพชีวิต ผ่านการประสานโลกทางกายภาพ ชีวภาพ เข้ากับแพลตฟอร์มดิจิทัล!
ในภาคปฏิบัติก็คือ นำการสื่อสาร การเชื่อมต่อ การพัฒนาปัญญาประดิษฐ์ การสร้างข้อมูลบิ๊กดาต้า และระบบสามมิติ มาใช้ร่วมกับการใช้งานหุ่นยนต์ แขนกล อินเทอร์เน็ตออฟธิงก์ ฯลฯ เพื่อก้าวข้ามขีดจำกัดทางกายภาพไปสู่การเรียนรู้ในโลกเสมือนจริง รวมถึงช่วยให้ผู้คนเรียนรู้ได้แบบไร้พรมแดน เรียนรู้ได้ตามที่ต้องการรู้ ทุกเวลา และทุกสถานที่!
โลกวันนี้เปลี่ยนไปอย่างก้าวกระโดด การศึกษาจึงต้องเปลี่ยน! ด้วยการผนึกผสานเข้ากับเศรษฐกิจ สังคม ความก้าวหน้าของการพัฒนาโดยรวม รวมทั้งการพัฒนาคุณภาพชีวิตในโลกแวดล้อมใหม่! โดยต้องมีการออกแบบจัดวางวิธีการอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อตอบสนองคลื่นความเปลี่ยนแปลงทั้งระบบให้ชัด ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป!  |