มองภาพเศรษฐกิจไทยอยู่ส่วนไหนของอาเซียน

จากการที่มีการประเมินว่าเศรษฐกิจในภูมิภาคอาเซียนยังคงสามารถเติบโตต่อไปในปี 2556 โดยคาดว่าจะเติบโตขึ้น 5.3% ซึ่งโตกว่าค่าเฉลี่ยของเศรษฐกิจโลกที่คาดว่าจะโตเพียง3.6%โดยอินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และมาเลเซีย จะเป็นผู้นำการเติบโตในภูมิภาคโดยแต่ละประเทศจะมีอัตราการเติบโตสูงกว่าค่าเฉลี่ยตลอด10ปีที่ผ่านมานักลงทุนทั้งในและต่างประเทศต่างเชื่อมั่นในอาเซียนดังจะเห็นได้ว่าในปี2554มีการลงทุนโดยตรงระหว่างประเทศมากถึง 76% อันที่จริงแล้วตั้งแต่ปี 2543 หลังจากวิกฤติเศรษฐกิจการเติบโตทางเศรษฐกิจของอาเซียนแซงหน้าเศรษฐกิจโลกโดยเฉลี่ย 1.5จุด กระนั้นก็ยังมีคำถามว่าอาเซียนจะยังเติบโตในอัตราเร่งเท่าเดิมอยู่หรือไม่ นายเอ็ดเวิร์ด ลี หัวหน้าสายงานวิจัยประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ธนาคารสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ด ระบุว่า แม้เศรษฐกิจไม่สามารถหลีกเลี่ยงคาว่าวัฏจักรได้  แต่อาเซียนก็ยังเติบโตได้อย่างต่อเนื่องเพราะว่าปัจจัยทางเศรษฐกิจของภูมิภาคนี้ยังไม่ซับซ้อนเท่าใดนักจะว่าไปแล้วการขยายตัวของชุมชนเมือง(Urbanisation) เป็นปัจจัยหลักที่ทำให้อาเซียนเติบโตได้อย่างง่ายๆ เพราะชุมชนเมืองช่วยพัฒนาความเป็นอยู่ของประชากรช่วยให้เข้าถึงบริการสาธารณะต่างๆทำให้มีการเพิ่มผลผลิตและการจับจ่ายใช้สอยทำให้ระยะทางต่างๆ สั้นลง ทำให้ต้นทุนการทำธุรกิจต่ำลงด้วยทำให้ภาครัฐลงทุนในสาธารณูปโภคที่จำเป็นต่างๆ และทำให้การจ้างงานไม่กระจายตัวสะเปะสะปะ

ในปี 2550 ธนาคารโลกจัดทำหลักเกณฑ์ของความเป็นชุมชนเมืองโดยมีเกณฑ์ผ่านอยู่ที่50%ในปี2555มี6 ประเทศอาเซียนที่ไม่ผ่านเกณฑ์ 50% ดังกล่าวได้แก่ กัมพูชา ลาว เมียนมาร์ ฟิลิปปินส์ ไทย และเวียดนาม สำหรับอินโดนีเซียผ่านเกณฑ์ดังกล่าวอย่างเฉียดฉิวที่51.4% ส่วนสิงคโปร์ มาเลเซีย และบรูไนนั้นมีพื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศจัดเป็นชุมชนเมือง การเป็นชุมชนเมืองก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับความมั่งคั่งเนื่องจากทุก1%ที่เพิ่มขึ้นของพื้นที่เมืองช่วยเพิ่มรายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชากรถึง 500 ดอลลาร์สหรัฐ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละประเทศอาจต่างกันขึ้นอยู่กับการวางแผนในการพัฒนาชุมชนเมืองในทางกลับกันการพัฒนาชุมชนเมืองอย่างไม่เหมาะสมกลับจะเป็นการทำลายเศรษฐกิจดังจะเห็นว่าเมื่อพูดถึงคาว่า”เมือง” คนก็จะคิดถึงภาพในเชิงลบ เช่นรถติดและมลพิษอันที่จริงการเป็นชุมชนเมืองไม่ใช่สิ่งที่ผิดหากแต่การพัฒนาที่ไร้การวางแผนที่ดีต่างหากที่ทำให้การพัฒนาสู่การเป็นชุมชนเมืองเป็นดาบ 2 คม ประเทศส่วนใหญ่ในอาเซียนไม่ได้มีการเติบโตแบบก้าวกระโดด ในปี 2555 รายได้เฉลี่ยต่อหัวของประชากรโลกคิดเป็น10,000 ดอลลาร์สหรัฐ มีเพียงสิงคโปร์และบรูไนเท่านั้นที่มีรายได้สูงกว่า(ข้อมูลจากธนาคารโลก)มาเลเซียทำได้เพียงมีรายได้เท่ากับรายได้เฉลี่ยตามมาตรฐานโลกขณะที่ประเทศไทยซึ่งเป็นลำดับถัดมามีรายได้เฉลี่ยต่อหัวประชากรเพียงครึ่งเดียวของมาตรฐานโลก

จากรายงานความสามารถทางการแข่งขันของ World Economic Forum ในปี 2555-2556 กัมพูชาและเวียดนามยังคงเตาะแตะอยู่ในขั้นการพัฒนาเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยปัจจัยพื้นฐาน (Factor driven Stage) ส่วนเมียนมาร์และลาวแม้จะไม่ได้ถูกสำรวจในรายงานดังกล่าวแต่ก็น่าจะอยู่ในระดับเดียวกัน บรูไนและฟิลิปปินส์กำลังเขยิบตัวขึ้นสู่ระดับที่ขับเคลื่อนด้วยประสิทธิภาพ(Efficiency driven Stage)เพื่อไล่เบียดไทยและอินโดนีเซีย มีเพียงสิงคโปร์เท่านั้นที่อยู่ในระดับของการพัฒนาเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม (Innovation-driven Stage)ในขณะที่มาเลเซียกำลังไต่ระดับขึ้นเพื่อให้เทียบเท่า

ที่มา : สยามธุรกิจ