รูปภาพของเอมอร เถียรชนำ
น้ำจ๊ะ....น้ำ
โดย เอมอร เถียรชนำ - พุธ, 10 เมษายน 2013, 03:24PM
 

  น้ำจ๊ะน้ำ...............ตอน 3

 โดย...หมึกสีเงิน ( มิสเอมอร เถียรชนำ )

 สายธารที่ไหลหลั่ง   เปรียบดุจดั่งนทีไหล

 ชุ่มฉ่ำชื่นหัวใจ ใครใคร่ได้ทุกทุกคน

ร่างกายที่สัมผัส เหมือนมีนัดทุกแห่งหน

    ร่มรื่นชื่นกมล เสมือนหนึ่งเย็นกายใจ

 ขอให้สิ่งตอบแทน  สิบหมื่นแสนถึงความใน
แม้นกายมาไม่ได้
  ใจเริงร่ามาสัมผัส
สุดแสนจะยินดี คอยเปรมปรีดิ์ในรหัส

ความในนั้นแน่ชัด ว่าน้ำใจหลั่งมาเอง

 แม่...แม่...แม่...แม่...แม่  ทุกคนตกใจในอาการของคุณแม่ ...ที่ปากแข็ง คอพับเอนลงทางด้านซ้าย.ตนเองได้ยินเสียงพี่ยงเรียกรีบวางของทันที.เปลี่ยนเสื้อผ้า นุ่งผ้าถุง น้องกุ้งน้องวอย ช่วยกันนำคุณแม่ขึ้นรถ ตนเองรีบนำคุณแม่ไปโรงพยาบาลเซนต์เมรี่ ด่วน ภายในสิบนาที

 ถึงโรงพยาบาลผู้ช่วยพยาบาลนำรถเข็นมารับแม่.ไปนอนบนเตียงให้เครื่องช่วยหายใจ สอบถามอาการ ทุกอย่าง คุณหมอบอกว่า แม่ติดในกระแสเลือด...หากนำมาช้ากว่านี้ คุณแม่จะช็อค และสิ้นลมหายใจได้ ความรู้สึก ณ.ตอนนั้นใจหายวาบ... ร่างกาย และจิตใจของตนเองกำลังอ่อนล้า แต่ ไม่อ่อนแอ ต้องอดทน เพราะคิดว่า หากตนเองเป็นอะไรไป แม่จะอยู่อย่างไรอยู่กับใคร ใจได้แต่ เรียก แม่..แม่..แม่..แม่..แม่..แม่..แม่..แม่..แม่อย่าเป็นอะไรนะ..แม่ ใจคิดถึงพระครูอาจารย์สมานอดีตเจ้าอาวาส วัดป่าศรัทธารวมซึ่งท่านมรณภาพไปแล้ว....ท่านบอกว่ามาจาก..แดนไกลเด้นะ..อยู่อีกนานอายุยืน...ค่อยใจชื้นขึ้น...แม่ไม่เป็นอะไรแน่นอนเพียงแม่ป่วยเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง คิดปลอบใจตนเอง

และได้นำแม่ไปตรวจเช็คร่างกายด้วยคอมพิวเตอร์คุณหมอลงความเห็นว่าคุณแม่ป่วยอยู่ในขั้น สภาวะไตวาย เฉียบพลันให้อยู่ที่ห้องไอ.ซี.ยู. หนึ่งคืนผ่านไปรุ่งเช้าของวันรุ่งขึ้นประมาณ สองถึง สาม โมงเช้า พยาบาลให้ทานข้าว ร่างกาย และสมองของคุณแม่ไม่รับ คุณหมอเห็นผิดปกติ ตรวจร่างกายของแม่อีกครั้ง สิ่งที่ตามมาคือ เกล็ดเลือดต่ำ,เบาหวาน,ความดัน,เป็นก้อนเนื้อ และไส้เลื่อน(ลำไส้อุดตัน) …..เห็นคุณแม่ป่วย..อยากป่วยแทนแม่..เห็นคุณแม่เจ็บ..อยากเจ็บแทนแม่..ได้แต่ภาวนา

 หลังจากคืนที่สองในวันที่สามคุยกับคุณหมอขอย้ายคุณแม่ไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลมหาราช

คุณหมอช่วยคุณแม่อย่างเต็มที่จนเห็นว่าปลอดภัยแล้วให้นอนฝักฝื้นที่ห้องอายุรกรรมรวมหญิง และกลับบ้านได้ ขณะนี้ผู้เขียนอยากกล่าวคำว่าขอขอบคุณ..คุณหมอที่คอยดูแลคุณแม่เป็นพิเศษพร้อมทั้ง

พยาลทุกๆคนคณะภราดาคณะครูโรงเรียนอัสสัมชัญนครราชสีมาญาติพี่น้อง ที่คอยให้กำลังใจ

 คุณแม่หายแล้วค่ะ.......เป็นเพราะแรงภาวนา...แรงใจ...กำลังใจ...น้ำใจของทุกๆคนค่ะ

 *************************