ตรานี้เป็นเครื่องแสดงเอกลักษณ์และความสามัคคีของบรรดาสมาชิกอัสสัมชัญและมีความสำคัญมากในฐานะเป็นที่รวมหัวใจหลายพันหลายหมื่นไว้ให้อยู่ ภายใต้สำนึกแห่งการประพฤติปฏิบัติร่วมกัน ซึ่งความหมายของตราสัญลักษณ์ มีดังนี้
โล่ หรือ Coat of Arms ที่อยู่ใจกลางของตรานี้เป็นเครื่องหมายแสดงเกียรติประวัติ อันยาวนานและยั่งยืนของสถาบันภราดาและคณะเซนต์คาเบรียล ภายในเป็นโล่ แบ่งเป็น 4 ส่วน ซึ่งมีความหมายเชื่อมโยงกัน ดังนี้
A.M. และช่อดอกลิลลี่สีขาว คำว่า A.M. คือ Ave Maria (ภาษาละติน) Maria เป็นชื่อของมารดาของพระเยซูคริสต์ Ave Maria ตรงกับภาษาไทย ว่าวันทาแม่มารี ช่อดอกลิลลี่สีขาว เป็นเครื่องแสดงถึงความบริสุทธิ์
รูปเรือใบ เปรียบได้กับ "นาวาชีวิต" ของคนเราที่จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ เหมือนเรือที่จะต้องฝ่าลมมรสุม แดด และฝนในท้องทะเลมิให้อับปางไปจนถึงฝั่งเป็นคติให้ได้ คิดเสมอว่า "ชีวิตคือการต่อสู้ "
ดวงดาว และ เรือพาย หมายถึง แสงแห่งความหวังซึ่งมีศาสนาเป็นแสงธรรม และสรรพวิทยาที่ได้รับจาก โรงเรียนเป็นแสงแห่งปัญญา รวมกันเป็นดุจดวงประทีปนำทาง ชีวิตของคนเราให้เดินหน้าบรรลุจุดหมายของชีวิต
อักษรโรมันตัว D และ S : D-Divinity หมายถึง ศาสนา ทุกคนต้องมีศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ S-Science หมายถึง วิทยาการ ความรู้ที่มีเหตุผล ที่ทุกคนต้องขนขวาย เครื่องหมายกางเขน เป็นเครื่องหมายแสดงถึงความเสียสละและความรัก
ดอกไม้ และ กิ่ง Olive ที่ประดับรองโล่นั้น เป็นมาลัยเกียรติยศที่จะเตือนใจทุกคน ให้กระทำความดี เพื่อเชิดชูและจรรโลง ไว้ซึ่งเกียรติยศชื่อเสียงของตนเองและสถาบันให้มั่นคงยั่งยืน ดังคำว่า "Labor Omnia Vincit" (LaborConquers All Things) ที่อยู่ใต้ชื่อ Brothers of St. Gabriel เป็นคติพจน์ (motto) ประจำใจของสมาชิกในครอบครัวที่จะต้องมี ความวิริยะอุตสาหะ ซึ่งจะนำมาแห่งความสำเร็จ
สีประจำโรงเรียนอัสสัมชัญนครราชสีมา คือ สีแดง และ สีขาว
ที่มาของเพลงสดุดีอัสสัมชัญนั้น พบว่า ตั้งแต่ พ.ศ. 2478 มีเพลงที่ชื่อว่าสดุดีอัสสัมชัญแล้ว ซึ่งแต่งขึ้นในโอกาสสุวรรณสมโภชโรงเรียนอัสสัมชัญ โดยได้บรรเลงเป็นครั้งแรกในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ ปีนั้นเอง แต่หลังจากนั้นก็ไม่พบว่ามีการบรรเลงในโอกาสใดอีกต่อมาในปี พ.ศ. 2481 นายธนิต ราชภัณฑารักษ์ (OMAC 9916) ซึ่งได้ศึกษาดนตรีจาก นายโชติ สิงหเสนี (OMAC 8722) ได้แต่งคำร้องเพลงสดุดีอัสสัมชัญขึ้น โดยอาศัยทำนองเพลง Le Defile du Regiment ในหนังสือ Le Livre de Musique ของ Claude Aug? เป็นหนังสือเรียนวิชาดนตรี ซึ่งภราดาหลุยส์ โนบิรอง (เดินทางสู่ประเทศไทยเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2450 มรณภาพเมื่อ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2510 มีฉายาว่า หลุยส์แตร) เป็นผู้สอน และเพลงสดุดีอัสสัมชัญจึงกลายเป็นเพลงประจำสถาบันนับแต่นั้น
มีข้อสังเกตเกี่ยวกับการเขียนชื่อและเนื้อเพลงสดุดีอัสสัมชัญ ในกรณีที่ใช้ในสถาบันอื่นๆ นอกจากโรงเรียนอัสสัมชัญ คือการเติมเครื่องหมายไปยาลน้อย (ฯ) หลังคำว่าอัสสัมชัญ ทั้งชื่อและเนื้อเพลง
แม้ว่าเพลงสดุดีอัสสัมชัญ จะเป็นเสมือนเพลงหลักของโรงเรียนในคณะภราดาเซนต์คาเบรียลไปแล้วก็ตาม หากแต่ยังคงเป็นเพลงที่มีความสำคัญต่อนักเรียน รวมถึงผู้มี "สายเลือดอัสสัมชัญ" ทุกคน ทำหน้าที่เป็นดังสายใยเชื่อมโยงพี่น้อง แม้ต่างสถาบัน หากแต่ความเป็นอัสสัมชัญนั้นคือความเป็นหนึ่งเดียว ที่จะถูกรื้อฟื้นทุกครั้ง ที่เสียงเพลงสดุดีอัสสัมชัญได้ยิน และถูกเปล่งออกมาอย่างพร้อมเพรียง"อัสสัมชัญจงมาพร้อมใจกันเถิด มาชูเชิด AC ไว้ชั่วดินฟ้า"
(*) ชื่ออัสสัมชัญนั้นเด่นมาช้านาน ยังมีพยานปรากฏรับรอง ไม่เคยมีใครลบเกียรติอัสสัมชัญ เราต้องช่วยกันคอยประคับประคอง เพื่อมิให้ลายขาวและแดงของเราเศร้าและหมอง คงผ่องใสสะอาดตา คอยพยุงชื่อ ถือเกียรติศักดิ์อัสสัมชัญไว้ทุกวันเวลา พวกเรามาเถิดมาร่วมจิตพร้อมกัน เป็นเอกฉันท์เพื่อช่วยอวยพร ให้อัสสัมชัญนั้นชื่อคงถาวรฟุ้งเฟื่องขจรไว้ชั่วนิรันดร์ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ
(**) อัสสัมชัญ โห่ให้ลั่นเพื่ออวยชัยให้ เอซี นามที่เรารักและทูนเทิด อัสสัมชัญ จงมาพร้อมใจกันเถิด มาชูเชิด เอซี ไว้ชั่วดินฟ้า (ซ้ำ (*)/(**))
